Stolik 1

Roberta

Pa - powiedziałam i sobie tak siedziałam

Diego

przyszedłem . - hola mi amor , jak się dzisiaj czujesz ?

Roberta

Cześć Diego - powiedziałam - A czemu się pytasz ? - zapytałam

Diego

nie pamiętasz wczoraj ? - zapytałem i usiadłem obok Niej . - kocham Cię . - pocałowałem ją .

Roberta

Wczoraj ? Nie pamiętam - stwierdziłam

Diego

aj Roberta ... - westchnąłem . - a jak tam z małym Diego lub Robertą ? - zaśmiałem się .

Roberta

Diego nie mówmy o tym - powiedziałam cicho

Diego

jak chcesz . - wzruszyłem ramionami . - a Twoja mama wie ? - zapytałem .

Roberta

Nie i się nie dowie - powiedziałam - tak jak nikt inny - stwierdziłam i po policzku popłynęła mi łza, wytarłam ją tak żeby Diego nic nie widział

Diego

zrozumiałem , że Robercie zbira się na płacz . przytuliłem ją . - kochanie ... czasu nie cofniemy , będziemy żyli jakgdyby nigdy nic ... - pocałowałem ją .

Roberta

Diego nic mi nie jest - powiedziałam i zadzwonił mi telefon, odebrałam a w myśli powtarzałam "Nie jestem jak Mia, nie rozpłaczę się" rozmawiałam dalej

Diego

czekałem , na koniec rozmowy .

Roberta

Rozłączyłam się i powiedziałam cicho - Diego, ja zaraz zemdleję

Diego

co się stało ?! - krzyknąłem i przytuliłem ją .

Roberta

Diego ja naprawdę zaraz zemdleję - powiedziałam - To nie są żarty