Pokój 1: Roberta,Lupita

Roberta

A w magazynie to taki twardy nie byłeś - powiedziałam

Diego

nie ważne ... - uśmiechnąłem się . - ilu szczęściaży było przede mną ? - zapytałem .

Roberta

Jakich szczęściarzy ? - zapytałam

Diego

tych , co z Tobą chodzili . - powiedziałem .

Roberta

A.. czyli o to ci chodzi - powiedziałam z uśmiechem - a było ich paru

Diego

szczęściarze . - pocałowałem ją i usiadłem na kanapie . - humorek zły minął ? - zapytałem i wziąłem ją na kolana .

Roberta

Powiedzmy - powiedziałam i zadzwonił mi telefon, który udało mi się złożyć, porozmawiałam chwilę i rzuciłam się Diego na szyję

Diego

łoł kochanie co się stało ? - zapytałem i ją przytuliłem .

Roberta

Przepraszam - powiedziałam i zeszłam z niego - nigdy tak nie reagowałam, po prostu ojciec zgubił dokumenty i przesunął wyjazd

Diego

nie , spokojnie , nie przepraszaj . - znów ją wziąłem na kolana . - kocham Cię . - pocałowałem ją . - to wspaniale ! - krzyknąłem i zacząłem ją namiętnie całować .

Roberta

Diego, wystarczy wrażeń na dzisiaj - powiedziałam i odsunęłam się - Chodźmy do klasy jest jakaś lekcja

Diego

kij z lekcją . - powiedziałem i wstałem .

Roberta

Ay Diego, chodź - zaczęłam go ciągnąc w stronę drzwi

Diego

dobrze , dobrze . już idę . - powiedziałem , objąłem ją i objęci wyszliśmy .

Roberta

Przyszłam z Teo